Gastblog door Jennifer Small
Onderwaterfotograaf en -filmer en PADI Course Director Luke Inman doet onthullingen over zijn passie voor duiken, zijn relatie met de Zee van Cortez en de zeeleeuw die de inspiratiebron vormde voor de nieuwe limited edition PADI-brevetpas.
Welke plek waar je hebt gedoken is voor jou het meest inspirerend geweest?
In de buurt van La Paz,in Mexico, in de Zee van Cortez, is Los Islotes dé plek voor een ontmoeting met wilde zeedieren. Los Islotes is een plek die je regelmatig in de duikbladen tegenkomt; het staat in de top tien van beste duikstekken ter wereld. Vanuit mijn ervaring en optiek (ik verkeer in de gelukkige omstandigheid dat ik over de hele wereld heb mogen duiken) staat Los Islotes bij op nummer één. De meeste mensen denken dat ik een duikstek met diepgelegen wrakken, een mysterieuze cenote of stek met veel onderwaterleven zou uitkiezen, maar nee – een ondiepe duik met een speelse zeeleeuw bij Los Islotes staat voor mij bovenaan.
Hoe komt het dat je aan de Zee van Cortez en aan Los Islotes je hart hebt verpand? Wat is er daar zo anders dan anders?
Er zijn maar weinig plekken zo dicht bij een stad waar je dieren in het wild kunt zien.
Mijn eerste bezoek aan Los Islotes werd een nederige ervaring. Ik voelde me letterlijk verlicht door de zeeleeuwen. Als je bij de kolonie zeeleeuwen aankomt kun je dat het best beschrijven alsof je een overdosis aan decibellen krijgt. De kakafonie van de brullende zeeleeuwen, de roep van de zeevogels en de golfslag van de oceaan wordt afgewisseld met het geloei en de gierende uithalen van de zeeleeuwen. De zeeleeuwen communiceren zo met elkaar en verwelkomen bezoekers ook op deze manier. Het kabaal is een duidelijke boodschap die door je hele lijf heen gaat: “Hier vindt iets magisch plaats”
De magie bestaat uit de zeeleeuwen die jou betoveren en in vervoering brengen. Niet met tovenarij of hekserij; er komen geen toverspreuken aan te pas en geen voodoo-rituelen. Gewoon de finesse en de bekoring, speelse charme die iedere bezoeker aantrekt en inspireert.
Hoe zou je de zeeleeuwen van Los Islotes beschrijven?
Los Islotes trekt meer bezoekers dan welk eiland dan ook in de Zee van Cortez. De zeeleeuwen lijken gewend geraakt aan de mensen en de vele boten die deze plaats aandoen. Er zijn maar weinig nadelige gevolgen. Ze zijn zeer speels – zelfs als er grote dreigende mannetjes zeeleeuwen tussen zitten. De zeeleeuwen hier hebben mij onvergetelijke ervaringen bezorgd.
Wat vind je het leukst aan duiken met zeeleeuwen?
De zeeleeuwen hebben mij geleerd wat ware sereniteit en gelukzaligheid is als je in aanraking komt met wilde dieren. De zeeleeuwen kunnen ervoor zorgen dat je met een glimlach op je gezicht rondloopt en je gelukkig voelt zoals je sinds je kindertijd niet meer hebt beleefd, toen je nog onschuldig en zonder verantwoordelijkheden door het leven ging. De zeeleeuwen zijn voor mij een vorm van meditatie. Ze te bezoeken en met ze in contact te komen is voor mij routine geworden, onderdeel van een natuurlijke, bevorderende therapie.
Vertel ons eens iets over je ervaring met het fotograferen van de zeeleeuw die op de nieuwe PADI-brevetpas staat afgebeeld.
Een van mijn meest gedenkwaardige ervaringen was met een jonge pup bij Los Islotes, een vrouwtje van zo’n jaar oud die een tag draagt met nummer “42” (wat volgens The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy het “Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe, and Everything” is). Elke keer als ik bij Los Islotes ging duiken, kwam zij ook in de buurt. Daardoor heb ik veel geleerd over hoe de kolonie in elkaar zit. Dit was een geduldig, vriendelijk en vooral aanhankelijk zeeleeuwenvrouwtje. Of dit vrouwtje voor mij het antwoord was op “het leven, het universum en alles” is iets wat je je af kunt vragen, maar ik weet zeker dat Prefect & Dent het met mij eens zouden zijn.
Onze begroetingen begonnen altijd met een vriendelijke botsing – of misschien is een verrassingsaanval een betere omschrijving. Deze handeling werd uitgevoerd met de vaardigheden van een goed opgeleide duiker in het leger. Zoals bij elke verrassingsaanval was ik elke keer weer volledig overdonderd maar steevast en zonder uitzondering kwam ze dan met haar kop tegen mijn hoofd aan zodat ik haar snorharen tegen mijn voorhoofd voelde strelen.
Vervolgens begint ze dan te spelen door zachtjes in mijn hand te bijten. Zo’n plagerige beet ging dan over in ronddraaien waarna ik over haar buik moest aaien of achter haar oor moest kietelen. Haar doel leek steeds dat ik haar achter de oren moest krabbelen; als ik daarmee ophield draaide ze haar kop zo dat ze me kopje ging geven, net als honden doen. Soms moest ik gewoon mijn camera loslaten en mijn aandacht helemaal aan haar besteden; daar stond ze op.
Een aantal jaren na mijn ervaringen met “42” kwam ze niet meer tevoorschijn tijdens mijn duiken. Ik ging ervan uit dat ze te oud of volwassen was geworden om met mij te spelen. Maar dat had ik mis. Twee of drie jaar later ontmoette ik “42” weer. Ze was een groot vrouwtje geworden en ze begroette me als een vriend die ze lang geleden niet meer had gezien.
Nooit eerder was ik getuige geweest van zulke overvloedige uitbundigheid. Het lijkt bijna onwaarschijnlijk dat dit dezelfde jonge pup was die zo ooit opgewekt mijn gezelschap had gezocht. De overvaltechniek was hetzelfde gebleven, evenals het hardnekkige aandringen op achter de oren krabbelen en over de buik wrijven. Wederom liet ik mijn camera zakken om vergevingsgezind met mijn uit het oog verloren zeeleeuwenvriendinnetje te spelen. Ik kon zien dat ze littekens had van de tag die ze ooit had, maar het volledige nummer was verdwenen. Ik vroeg later na bij de onderzoekers van de kolonie of het mogelijk was dat “42” mij nog zou kennen. Ze keken me aan met een nogal sceptische blik en zeiden “Waarom niet, maar dat zijn dingen die wij als wetenschappers niet onderzoeken.”
Heb je advies over het vastleggen van de persoonlijkheid en geestdrift van een onderwaterdier?
Kom een fotoworkhop bij mij volgen – of schrijf je in voor een cursus PADI Digital Underwater Photographer of Underwater Videographer bij jou in de buurt.
Wat zijn de beste tips die je voor ons hebt op het gebied van onderwaterfotografie?
#1: Breng geen schade toe aan de omgeving!
#2: Leg het moment vast.
#3: Vertel een verhaal.
#4: Maak je druk om de kunst, niet om de apparatuur.
Waarop hoop je met jouw werk bij anderen teweeg te brengen?
Ik hoop mensen te inspireren om de planeet te verrijken en te beschermen.
De PADI-brevetpas Zeeleeuw van Los Islotes met de prachtige foto van Luke Inman is korte tijd en in beperkte oplage verkrijgbaar. Ga naar je PADI-duikcentrum of -resort of naarr PADI.com en zorg dat je een van de eersten bent met zo’n nieuwe brevetpas
Bekijk meer werk van Luke Inman op lukeinman.com.