Decompressieziekte, in het Engels vaak afgekort als “DCS” of “the bends” genoemd, is een medische aandoening die elke duiker zou moeten (her)kennen. Deco kan optreden als de kooldioxide die op diepte in het bloed is opgenomen belletje vormt in het lichaamsweefsel en/of in de bloedvaten.
Behoudend duiken en langzaam opstijgen zijn effectieve manieren om het risico op decompressieziekte te beperken. Dat gezegd hebbende, het is mogelijk om 99 keer zonder problemen dezelfde duik te maken, en op de 100ste keer decompressieziekte op te lopen. Diepte, duiktijd, watertemperatuur, dehydratatie en fysieke gesteldheid zijn maar een paar van de factoren die een rol spelen in vatbaarheid van de duiker voor decompressieziekte.
Hoe om te gaan met decompressieziekte (DCS)
Tekenen en symptomen treden doorgaans binnen 15 minuten tot 12 uur nadat de duiker boven water is gekomen op, maar er kunnen op pas na 36 uur symptomen optreden. Alleen medisch geschoolde personen kunnen de diagnose decompressieziekte stellen. Elke duiker moet echter de tekenen en symptomen kennen zodat er medische hulp ingeroepen kan worden.
De meest voorkomende symptomen van DCS zijn:
– pijn in de gewrichten
– een ‘doof’ gevoel of tintelingen in een of meerdere ledematen
– verzwakte spieren
– hoofdpijn
– duizeligheid
– misselijkheid
– moeilijk of niet kunnen plassen
Sommige duikers hebben misschien moeite om te erkennen dat ze decompressieziekte hebben maar uitstel van behandeling kan leiden tot permanente verwondingen. Door snel te situatie te accepteren kan een duiker wellicht langdurige complicaties voorkomen zoals infectie van de blaas, seksueel disfunctioneren, spierzwakte, of permanente beschadiging van het ruggenmerg.
Weet je het niet zeker, doe dan een eenvoudige neurologische test
Als je vermoedt dat je duikbuddy decompressieziekte heeft, neem dan direct contact op met de medische hulpdiensten. Als je het niet zeker weet, :doe dan een neurologische test. Ook als je nooit eerder een cursus in het verlenen van eerste hulp hebt gedaan of hier op een andere manier ervaring mee hebt, kunnen de resultaten van de test van grote waarde zijn voor medische hulpverleners, en zelfs levensreddend zijn.
De test begint door aan de duiker een paar eenvoudige vragen te stellen. Je controleert ook de spiersterkte en coördinatie van de duikbuddy.
Bekijk de volledige neurologische test.
Om voorbereid te zijn op een noodgeval print je de test uit en voer je de test een keer uit op een gezond persoon. Bewaar de print bij je duikspullen zodat je die bij je hebt in het geval er geen telefoon of internetverbinding is.
Wees voorbereid – leer hoe je noodzuurstof kunt toedienen
Wanneer je decompressieziekte bij een duiker vermoedt, dan moet diegene zo snel mogelijk noodzuurstof toegediend krijgen. Je leert in minder dan een dag hoe je noodzuurstof kunt toedienen, en het brevet telt mee voor de kwalificatie PADI® Master Scuba Diver™. Neem voor de cursus PADI Emergency Oxygen Provider contact op met het PADI-duikcentrum of -resort bij jou in de buurt.
Onze dank gaat uit naar onze vrienden van het Divers Alert Network® (DAN®) voor het ontwikkelen van de neurologische test en voor het openbaar beschikbaar stellen ervan. Je kunt DAN ondersteunen door lid te worden en een duikongevallenverzekering af te sluiten.
Meer lezen?
Het is mij overkomen: Praktijkervaringen met decompressieziekte
Decompressieziekte, wat is het en hoe moet je het behandelen (DAN)
5 Factoren die het risico op decompressieziekte vergroten (DAN)