Neem de wederzijdse frustratie over de toestand van de duiksector in de jaren 1960, voeg er een paar lange gesprekken aan toe over wat er aan te doen. Gooi vervolgens een fles Johnny Walker’s finest in de mix en je hebt alle ingrediënten die nodig zijn voor de oprichting van de Professional Association of Dive Instructors – of PADI zoals het beter bekend staat.
Het verhaal gaat dat de oprichters van PADI, John Cronin en Ralph Erickson – respectievelijk verkoper van duikuitrusting en zwemleraar – verschillende zorgen deelden over de duiksector. Samengevat vonden ze dat de sector onprofessioneel was en het onnodig moeilijk maakte voor nieuwe mensen om zich bij de sport aan te sluiten.
Van het een kwam het ander en na een aantal gezamenlijke drankjes vormden de twee een partnerschap. Wat was de eerste stap van het nieuw gevormde duo? USD 30 gebruiken om PADI op te richten. Hun doel was simpel: mensen de kans geven om belangrijke duikvaardigheden aan te leren en te genieten van de onderwaterwereld door middel van moderne duikcursussen. Ze wilden dat PADI mensen over de hele wereld zou bereiken en zou helpen om zelfverzekerde, goed geïnformeerde duikers te creëren die regelmatig duiken en de groei van de sport ondersteunen.
Gezien de wereldwijde PADI-organisatie die we vandaag de dag kennen, is het moeilijk voor te stellen hoe de organisatie ooit bestond uit een kleine gemeenschap van gepassioneerde duikers. En het is misschien nog verrassender om te horen dat de organisatie het de eerste jaren erg moeilijk had – eind jaren ’60 had ze nog maar 400 leden.
Maar dat zou niet lang zo blijven. Een paar belangrijke mijlpalen lagen in het verschiet. Ten eerste ging Cronin naar een internationale beurs in New York City waar hij Paul Tzimoulis ontmoette (die later de redacteur van Skin Diver Magazine zou worden). Tzimoulis stelde voor om de foto’s van duikers op de brevetpasjes van PADI te zetten. Deze ogenschijnlijk kleine verandering werd doorgevoerd en hielp het wereldwijde bereik van PADI te vergroten.
Een ander belangrijk punt op de PADI-tijdlijn vond plaats aan het eind van de jaren 1970, toen PADI begon met het maken van eigen multimedia en lesmateriaal voor zowel cursisten als instructeurs voor al hun cursussen. Hierdoor werd PADI gepositioneerd als de toonaangevende expert in duiken. Uiteindelijk zorgde deze verandering voor een aanzienlijke groei van het bedrijf en onderscheidde het zich echt van de concurrerende duikorganisaties uit die tijd.
Tegen het einde van de jaren 1980 was PADI de leider in de duiksector en bood PADI over de hele wereld duikcursussen aan. Door het succes en het besef dat zoveel nieuwe mensen de sport omarmden, werd PADI geïnspireerd en gedwongen om de bescherming van het onderwatermilieu te promoten door een aantal beschermingsprogramma’s op te starten, waarvan er nog steeds veel in een of andere vorm bestaan. PADI heeft momenteel initiatieven om bedreigde diersoorten te helpen beschermen, oceaanvervuiling te verminderen en ons begrip van de invloed van de mensheid op de zeeën en waterwegen te vergroten via de PADI AWARE Foundation.
Vandaag de dag zijn er meer dan 6.600 PADI-duikcentra, -winkels en -resorts en meer dan 300 werknemers in PADI-kantoren over de hele wereld. Bovendien is de oorspronkelijke visie uit de jaren 1960 nog steeds de focus voor de organisatie, zonder enige verandering in zicht: “PADI wil de wereldleider zijn in de educatieve ontwikkeling van duikprofessionals en -liefhebbers.”
Klaar om lid te worden van ’s werelds grootste duikgemeenschap?
Als je hoort hoe ’s werelds grootste gemeenschap van duikers is ontstaan en je wilt zelf ook PADI-duiker worden, dan zit je hier goed. Je kunt je reis meteen beginnen met PADI eLearning. Je kunt ook naar het dichtstbijzijnde PADI-duikcentrum gaan om persoonlijk met een PADI Professional te spreken.