นับตั้งแต่มนุษยชาติถือกำเนิดขึ้น มนุษย์ได้ตั้งคำถามว่ามีอะไรซ่อนอยู่ใต้ท้องทะเลลึกนั้นบ้าง ความลับที่จับต้อง
ไม่ได้ ที่ไกลเกินกว่าจะเอื้อมถึงจากใต้ทะเลลึกนั้นได้ทำให้เราสนใจ แนวคิดของการหายใจใต้น้ำที่ลึกลับและมัก
จะน่ากลัวอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ยั่วเย้าผู้บุกเบิกการดำน้ำ เช่นเดียวกับที่เกิดกับนักดำน้ำในปัจจุบัน มาดูประวัติ
การดำน้ำแบบสคูบากันอย่างลึกซึ่งยิ่งขึ้น
บทนำสู่ประวัติความเป็นมาของการดำน้ำแบบสคูบา
การดำน้ำแบบสคูบาเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน แม้แต่ในตำนานเทพเจ้ากรีก นักรบผู้หนึ่งก็หลบเลี่ยงศัตรูชาวเปอร์เซีย
ด้วยการหายใจผ่านก้านกลวงของต้นกกขณะที่ยังอยู่ใต้ทะเล ในทางกลับกัน นักดำน้ำชาวเปอร์เซียก็ได้สร้างแว่น
สำหรับว่ายน้ำจากกระดองเต่าขัดเงา ตำนานยังกล่าวอีกว่าอเล็กซานเดอร์มหาราชใช้ถังไม้เป็นถังเพื่อใช้หย่อนดำ
ลงไปใต้น้ำหรือ Diving Bell แบบโบราณ ในสมัยราชวงศ์หมิงในประเทศจีน นักดำน้ำเปลี่ยนจากการกลั้นหายใจ
เป็นการหายใจผ่านท่อโค้งยาวที่แนบกับใบหน้าด้วยหน้ากาก
นอกจากประวัติศาสตร์อันเก่าแก่แล้ว ผู้คนยังดำน้ำฟรีได๊พ์เพื่อหาอาหาร ฟองน้ำ และไข่มุกมาหลายยุคหลาย
สมัยแล้ว ในสมัยก่อน การดำน้ำฟรีไดวิ่งที่ลึกกว่า 130 ฟุต (40 เมตร) โดยไม่ต้องใช้อากาศหรืออุปกรณ์ที่ทัน
สมัยช่วยนั้นเป็นเรื่องปกติ ปัจจุบันนี้ ผู้คนจำนวนมากทั่วโลกยังคงมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่น่าตื่นเต้นนี้ ไม่ว่าจะ
เป็นการดำน้ำยิงปลาหรือการหาสมบัติจากทะเลลึก
การดำน้ำเริ่มก้าวกระโดดในช่วงปี 1500 ด้วยการประดิษฐ์ Diving Bell ผู้คนได้ยืดขีดจำกัดทางฟิสิกส์และ
ร่างกายของพวกเขาในระหว่างการเดินทางที่อันตรายเหล่านี้ใต้ผิวน้ำ เนื่องจากไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับการรับ
ออกซิเจน ในช่วงเวลานี้อุปกรณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้นก็เริ่มมาถึง
ชุดดำน้ำหนังและหมวกครอบดำน้ำได้รับการพัฒนาขึ้น และอากาศถูกสูบเข้าไปในชุดเหล่านี้จากผิวน้ำผ่าน
ทางท่อยาวที่ยืดหยุ่นได้ เมื่อปั๊มลมถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี 1771
จนกระทั่งช่วงปี 1800 ที่ได้มีการศึกษาเกี่ยวกับอาการดีคอมเพรสชั่น ซิคเนส (Decompression Sickness)
และผลกระทบของความกดดันของน้ำ ชายสองคนได้พัฒนาถังอากาศแบบอัดอากาศและเร็กกูเลเตอร์แบบ
ง่าย ๆ เป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่สู่การดำน้ำแบบสคูบาสมัยใหม่
เซอร์ไพรส์! แม้แต่แฮร์รี ฮูดินี่ (Harry Houdini) ยังมีส่วนในการดำน้ำแบบสคูบาอีกด้วย เนื่องจากการทำงาน
ของเขาในฐานะนักเล่นกลที่ออกจากหีบ เขามักจะติดอยู่ใต้น้ำ ความเฉลียวฉลาดของเขานั้นไม่อาจปฏิเสธได้
และในปี 1921 เขาก็ได้คิดค้นชุดดำน้ำที่ถอดออกมาได้ง่าย ตอนนี้นักดำน้ำสามารถถอดชุดออกได้อย่างรวดเร็ว
หากชุดเกี่ยวพันหรือติดอยู่กับบางสิ่ง เพื่อให้พวกเขารอดชีวิตได้
การดำน้ำสามารถเข้าถึงได้มากขึ้นในทศวรรษที่ 1940 ด้วยอัจฉริยะของเอมิล แกกแนน (Emile Gangnan) และ
ฌาคส์ คุสโต (Jacques Cousteau) พวกเขาร่วมกันคิดค้นเร็กกูเลเตอร์ตามความต้องการสมัยใหม่อันแรกและปรับ
ปรุงชุดดำน้ำ พวกเขาตั้งชื่อเร็กกูเลเตอร์นั้นว่า “Aqua Lung” และมันได้เปลี่ยนโลกของการดำน้ำไปอย่างสิ้นเชิง ใน
ปัจจุบัน Aqualung ยังคงเป็นผู้ผลิตอุปกรณ์ดำน้ำที่โดดเด่นและน่าเชื่อถือทั่วโลก
โชคไม่ดีที่อุปกรณ์ดำน้ำที่ทันสมัยกว่านั้นได้รับการพัฒนาขึ้นมากมายเนื่องมาจากสงคราม ตั้งแต่ Diving Bell ไปจน
ถึงเรือดำน้ำ ความสามารถในการมุดลงไปใต้ผิวน้ำและอยู่ที่นั่นเป็นระยะเวลานานมีความสำคัญอย่างยิ่งในระหว่าง
การปิดล้อม การรักษาความปลอดภัยของนักดำน้ำกลายเป็นเรื่องสำคัญ และอุปกรณ์ใหม่ที่ได้รับการปรับปรุงเป็น
สิ่งจำเป็น
มุ่งหน้าลงสู่ใต้ผิวน้ำ
คุณพอนึกภาพว่าคุณเป็นคนแรกที่ใช้ Diving Bell หรือหมวกดำน้ำโลหะออกไหม หรือจะมุดลงไปใต้ผิวน้ำโดย
ไม่มีอะไรนอกจากสายยางอยู่ในปาก หากจะบอกว่านักประดิษฐ์เหล่านี้มีความกล้าหาญก็จะเป็นการพูดที่น้อย
เกินไป อันตรายที่เกี่ยวข้องนั้นมหาศาล แต่ผู้บุกเบิกเหล่านี้ปูทางให้นักสำรวจรุ่นต่อรุ่นเดินตาม พูดได้เลยว่า
ประวัติศาสตร์ของการดำน้ำแบบสคูบานั้นเต็มไปด้วยผู้ที่ชอบหรือกล้าเสี่ยง
หากไม่มีความกล้าหาญเช่นนี้ ไม่มีทางที่เราจะสามารถสำรวจสิ่งที่เราเห็นได้แม้แต่เศษเสี้ยว แม้ว่าโลกส่วนใหญ่
ยังไม่ถูกค้นพบ แต่การดำน้ำแบบสคูบาทำให้เรามีกุญแจไขล็อกที่มั่นคงมาอย่างยาวนาน
การดำน้ำแบบสคูบามีการพัฒนาอย่างมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา และเราก็ควรจะแสดงความเคารพต่อผู้ที่มีชีวิต
อยู่และเสียชีวิตไปแล้วที่ทำให้การดำน้ำแบบสคูบาเป็นกีฬาที่ยอดเยี่ยมในปัจจุบัน ตำนานนักดำน้ำเหล่านี้หลายคน
ได้รับการยอมรับจาก ISDHF International Scuba Diving Hall of Fame) ซึ่งแต่งตั้งสมาชิกใหม่เป็นประจำทุก
ปี
นักดำน้ำผู้ทรงอิทธิพลในประวัติศาสตร์การดำน้ำแบบสคูบา
เนื่องจากความมุ่งมั่นและความเฉลียวฉลาดของพวกเขา นักดำน้ำเหล่านี้ควรได้รับการกล่าวถึงในประวัติศาสตร์
ของการดำน้ำแบบสคูบา หากไม่มีผลงานของบุคคลเก่ง ๆ เหล่านี้ ก็มีโอกาสที่เราจะไม่ได้ทำการดำน้ำแบบสคูบา
ในวันนี้ ด้วยความทุ่มเทในการสำรวจและค้นพบของพวกเขา เราก็สามารถที่จะร่วมกันสร้างและทำการค้นพบต่อ
ไปได้
อีฟปอลแกสตันเลอพรีเออร์ (Yves Paul Gaston Le Prieur) (ปี 1885 – 1963)
สมาชิกของกองทัพเรือฝรั่งเศสและนักเดินทางทั่วโลกเลอ พรีเออร์ (Le Prieur) ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับ
ท้องทะเล เลอ พรีเออร์ (Le Prieur) เป็นคนที่ไม่เหมือนใคร เขาเป็นชายคนแรกที่ขับเครื่องบินขึ้นจากแผ่นดิน
ญี่ปุ่น และเป็นชาวฝรั่งเศสคนแรกที่ได้สายดำของยูโด
ในปี 1926 อีฟ เลอ พรีเออร์ (Yves le Prieur) ได้สร้าง S.C.U.B.A. หรือที่ย่อมาจาก Self Contained
Underwater Breathing Apparatus ขึ้นเป็นเครื่องแรก เขาได้รับแรงบันดาลใจจากอุปกรณ์สคูบารุ่น
ก่อน ๆ แต่ทราบดีว่าท่อที่ต่อจากนักดำน้ำถึงผิวน้ำเป็นอุปสรรคและอันตรายต่อความปลอดภัย เขาสร้าง
อุปกรณ์ใหม่ที่ประกอบด้วยอากาศอัดที่บรรจุอยู่ในถังและเร็กกูเลเตอร์ปรับดันอย่างง่าย เป็นครั้งแรกที่
มนุษย์สามารถหายใจใต้น้ำได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าคุณจะอยู่ได้ไม่นานนัก แต่แนวคิดก็เริ่มต้นขึ้น ทำให้วิศวกร
และนักวิทยาศาสตร์มีแม่แบบสำหรับการทำงานในปีต่อ ๆ ไป
สิ่งประดิษฐ์ชิ้นสำคัญชิ้นต่อไปของเขาคือหน้ากาก Full Face Mask ซึ่งแทนที่ Fernez Goggle ที่รัดใบหน้า
ของนักดำน้ำแน่นมากขึ้นขณะที่พวกเขาลงสู่ความลึก ซึ่งมักนำไปสู่ผลร้ายและ “Mask Squeeze” หน้ากาก
Full Face Mask เชื่อมต่อกับอุปกรณ์ช่วยหายใจ ดังนั้นจึงมีการรักษาความดันระหว่างทั้งสองไว้ได้ ในตอนนี้
คุณสามารถดำน้ำได้ลึกกว่าขีดจำกัด 32 ฟุต (10 เมตร) ก่อนหน้านี้ได้
ลอยด์บริดเจส (Lloyd Bridges) (ปี 1958 – 1961)
ชื่อที่คาดไม่ถึงที่จะเพิ่มเข้าไปในรายชื่อนี้คือลอยด์ บริดเจส (Lloyd Bridges) ตัวละครนำในรายการโทรทัศน์ยอด
นิยมอย่าง Sea Hunt ระหว่างปี 1958 ถึง 1961 Sea Hunt ได้ฉายในทีวีทั่วโลก ไมค์ เนลสัน (Mike Nelson) ตัวละครของบริดเจสมักดำดิ่งลงสู่ก้นทะเลเพื่อค้นหาขุมทรัพย์ที่จมหรือดาวเทียมที่จมอยู่ใต้น้ำ ที่แวดล้อมไปด้วย
ปลาและสัตว์ที่ประหลาด
เนื่องจากการแสดงตลกใต้น้ำของเขา โลกจึงได้รู้จักกับทิวทัศน์ใต้ท้องทะเล พร้อมด้วยสิ่งมหัศจรรย์และแปลก
ประหลาดทั้งหมด ผู้คนจึงเริ่มต้องการสัมผัสกับความลึกนั้นด้วยตนเอง และการดำน้ำแบบสคูบาก็ได้กลายเป็น
งานอดิเรกที่สดใหม่และแพร่หลาย ผู้คนหลายพันคนสวมอุปกรณ์พร้อมและมุ่งหน้าสู่ลงใต้เกลียวคลื่น: เป็นนัก
ดำน้ำแบบสันทนาการหลักกลุ่มแรก
ซิลเวียเอิร์ล (Sylvia Earle) (ปี 1935 – ปัจจุบัน)
นอกจากจะเป็นนักชีววิทยาทางทะเล นักเขียน และนักสำรวจที่น่าทึ่งแล้ว (ซิลเวีย เอิร์ล) Sylvia Earle ยังเป็น
หัวหน้านักวิทยาศาสตร์หญิงคนแรกของ U.S. National Oceanic and Atmospheric Administration ไม่
เพียงแค่นั้น เธอได้สร้างสถิติความลึกของผู้หญิงที่ 1,250 ฟุต (381 เมตร) ในปี 1979 ระหว่างการเดินทางไป
โออาฮู (Oahu)
ภาพโดย ดร. ซิลเวีย เอิร์ล
เธอและสามีซึ่งเป็นนักออกแบบและวิศวกรเรือดำน้ำได้ออกแบบ Deep Rover ซึ่งเป็นเรือดำน้ำวิจัยที่สามารถ
ดำลงไปได้ลึกถึง 3,300 ฟุต (1,000 เมตร) ที่ซึ่งไม่เคยถูกสำรวจมาก่อน จากนั้น เธอก็มุ่งความสนใจไปที่วิศวกรรม
ทางทะเลด้วยการก่อตั้ง Deep Ocean Exploration and Research ซึ่งเป็นการสร้างอุปกรณ์เพื่อสำรวจใต้ท้อง
ทะเลที่ลึกที่สุด
ในปี 1998 เธอได้รับการเสนอชื่อจากนิตยสารไทม์ให้เป็น “Hero for the Planet” คนแรกของพวกเขา เนื่องจาก
งานด้านชีววิทยาและวิศวกรรมของเธอ เธอยังได้รับตำแหน่ง National Geographic Explorer-in-Residence ซึ่ง
เธอมักถูกเรียกว่า “Her Deepness” ดร. ซิลเวีย เอิร์ลได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นบุคคลสำคัญในประวัติ
ศาสตร์ของการดำน้ำแบบสคูบา การอนุรักษ์ทางทะเล และการสำรวจ
จอห์นโครนิน (ปี John Cronin) (1929 – 2003) และราล์ฟเอริคสัน (Ralph Erickson) (ปี 1922 – 2006)
ผู้ร่วมก่อตั้ง PADI (Professional Association of Diving Instructors) ทั้งสองได้ปฏิวัติวิธีการดำน้ำแบบสคูบา
ในปัจจุบัน ในปี 1966 เมื่อทั้งคู่ก่อตั้ง PADI ขึ้น มันกลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับทุกคนที่จะเป็นนักดำน้ำโดยการเรียน
รู้ทักษะและรับประกาศนียบัตรต่าง ๆ ปัจจุบันผู้คนหลายล้านคนได้รับการรับรองให้เป็นนักดำน้ำแบบสคูบา และ
การดำน้ำก็ได้ก้าวไปสู่มาตรฐานใหม่อย่างน่าประหลาดใจด้วยความเฉลียวฉลาดของพวกเขา
นอกจากจอห์น โครนิน (John Cronin) จะเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในอุตสาหกรรมการดำน้ำแล้ว
เขายังเป็นประธานสมาคม Diving Equipment Marketing Association และทำงานเกือบ 50 ปีในอุตสาหกรรม
การดำน้ำ ในปี 1969 เขาได้รับการเสนอชื่อให้เป็นซีอีโอและประธานของ U.S. Divers ซึ่งเป็นตำแหน่งที่เขารักษา
ไว้จนกระทั่งเกษียณอายุ
ราล์ฟ เอริคสัน (Ralph Erickson) จะรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเสมอเมื่อยู่ในน้ำ เขาได้ก่อตั้งโรงเรียนสอนว่ายน้ำขึ้น
ในปี 1959 หลังจากที่เขาถูกคุมขังในสงครามโลกครั้งที่สอง เขาอยู่ในระดับแนวหน้าเสมอ เขาได้เป็นครูผู้สอน
#35 ในชั้นหนึ่งของครูผู้สอน NAUI Instructors เขาเขียนหนังสือเกี่ยวกับการดำน้ำแบบสคูบาชื่อ “Under
Pressure” และเขาใช้มันในชั้นเรียนเพื่อสอนสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับการดำน้ำแก่นักเรียน เขาได้รับรางวัลและการยอม
รับมากมายในช่วงท้ายของชีวิต และยังได้รับเลือกเข้าสู่ International Scuba Diving Hall of Fame อีกด้วย
ฌัก-อีฟคุสโต (Jacques-Yves Cousteau) (ปี 1910 – 1997)
คำพ้องกับการดำน้ำนั้นก็คือชื่อ “ฌาคส์ คุสโต” (Jacques Cousteau) ในฐานะหนึ่งในผู้ร่วมประดิษฐ์ AquaLung
ฌาคส์ คุสโต (Jacques Cousteau) เป็นมากกว่าผู้บุกเบิก เขาเป็นหนึ่งในผู้นำที่มีอิทธิพลมากที่สุดในสาขาการดำน้ำ
แบบสคูบาและเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงตั้งแต่จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์การดำน้ำแบบสคูบา AquaLung ช่วยให้
นักดำน้ำดำน้ำได้นานขึ้นมาก และดำได้ลึกกว่าที่เคย
1970
ฌาคส์ คุสโต (Jacques Cousteau) และจอห์น โครนิน (John Cronin) อดีต CEO ของ PADI ในปี 1970
ฌาคส์ คุสโต (Jacques Cousteau) มีความปรารถนาที่จะทำให้สิ่งที่ไม่รู้จักเป็นที่รู้จักและเขาทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อแบ่งปันสิ่งที่เขาได้เห็นกับสาธารณชน ตลอดชีวิตของเขา เขามุ่งเน้นไปที่การอนุรักษ์สัตว์ทะเลและสอนผู้อื่น
เกี่ยวกับความสุขของการดำน้ำแบบสคูบา เขาเขียนหนังสือเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเห็นใต้ผืนน้ำ แบ่งปันข้อสังเกตต่าง ๆ
ของเขากับคนทั้งโลก
ตลอดสงครามโลกครั้งที่สอง เขามุ่งเน้นไปที่การสร้างสรรค์ ไม่ใช่การทำลายล้าง เขาโน้มน้าวให้พลเรือเอกใน
กองทัพเรือฝรั่งเศสอนุญาตให้จัดตั้งกลุ่มวิจัยใต้น้ำ โดยใช้ Aqualung ที่พัฒนาขึ้นใหม่เพื่อเคลื่อนที่ผ่านเขตที่
วางทุ่นระเบิด สำรวจซากโบราณคดี และทำการทดสอบความลึก งานวิจัยนี้เปลี่ยนการดำน้ำแบบสคูบาไป
ตลอดกาล
ในปี 1956 คุสโต (Cousteau) ได้สร้างเรือดำน้ำของเขาเอง ซึ่งรู้จักกันในชื่อ “Diving Saucer” เขาใช้เรือดำน้ำ
รุ่นแรกนี้สร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับโลกใต้น้ำ โดยดำดิ่งลงไปที่ระดับความลึกกว่า 1,150 ฟุต (350 เมตร) หลังจาก
นั้นไม่นาน เขาก็สร้างรุ่นที่สามารถลงไปได้ไกลกว่านั้นถึง 1,600 ฟุต (500 เมตร) เขาสร้างสารคดีชื่อดังเรื่อง The
Silent World ซึ่งได้รับรางวัลอันทรงเกียรติในเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ด้วยเรือดำน้ำเหล่านี้
จนกระทั่งช่วงสุดท้ายของชีวิตในปี 1990 คุสโต (Cousteau) ยังคงเขียน ดำน้ำ สอน และเรียนรู้ต่อไป เขาได้
แสดงในภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์หลายเรื่อง และยังได้รับเหรียญ Presidential Medal of Freedom
จากประธานาธิบดีจากโรนัลด์ เรแกน (Ronald Reagan) อีกด้วย
ความอัจฉริยะของเขาได้นำเป็นคำพูดที่สวยงามและที่ทำให้ปรับเปลี่ยนมุมมองมาสอนและชี้แนะเรา หนึ่ง
ในคำพูดที่โด่งดังที่สุดของเขาคือ “ทะเล เมื่อมันร่ายมนตร์แล้ว ก็จะถูกติดอยู่ในตาข่ายแห่งความมหัศจรรย์
ของมันตลอดไป” ซึ่งเป็นแนวคิดที่โดนใจนักดำน้ำหรือคนรักทะเล
เดมิทรีเรบิคอฟฟ์ (Demitri Rebikoff) (ปี 1921-1997)
เดมิทรี เรบิคอฟฟ์ (Demitri Rebikoff) พัฒนาและผลิตแฟลชใต้น้ำอิเล็กทรอนิกส์แบบพกพาเครื่องแรก
ในปี 1947 นอกจากนี้ เขายังพัฒนาและสร้างสกูตเตอร์ใต้น้ำเครื่องแรก (ในปี 1952 ชื่อ Torpille และ
ต่อมาคือ Pegasus) และความสำเร็จของเขายังคงดำเนินต่อไปด้วยการพัฒนายานพาหนะใต้น้ำที่บังคับ
ด้วยรีโมท (ROV) คันแรก
เรบิคอฟฟ์ (Rebikoff) ยังเป็นสมาชิกของชมรมดำน้ำแบบสันทนาการแห่งแรก (Club Alpin Sous Marin)
ซึ่งได้พัฒนากล้องใต้น้ำสำหรับ ฌาคส์ คุสโต (Jacques Cousteau) และนักดำน้ำรุ่นบุกเบิกคนอื่น ๆ ใน
เวลานั้น
นอกจากนี้ เรบิคอฟฟ์ (Rebikoff) ยังเขียนและตีพิมพ์หนังสือและบทความหลายเล่มในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
รวมถึง Exploration Underwater (Exploration Sous-Marin) ในปี 1952 หนึ่งปีก่อนภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์
ของคุสโต (Cousteau) เรื่อง The Silent World ในที่สุดเขาก็ย้ายไปสหรัฐอเมริกาและทำงานในโครงการลับต่าง ๆ
ให้กับกองทัพเรือสหรัฐฯ เรบิคอฟฟ์ยังได้รับการแต่งตั้งให้เข้าสู่ International Scuba Diving Hall of Fame
ในปี 2015 ด้วยเช่นกัน
บอริสโปโรตอฟ (Boris Porotov) (ปี 1930s – ปัจจุบัน)
บอริส โปโรตอฟ (Boris Porotov) (เดิมมาจากคาซัคสถาน) เป็นนักดำน้ำที่เรียนรู้ด้วยตนเองในรัสเซียในปี 1960 ในช่วงเวลาที่ไม่มีอุปกรณ์หรือสื่อการสอนใด ๆ ที่ผลิตในเชิงพาณิชย์ เขาเรียนรู้จากการลองผิดลองถูกและสามารถ
สอนผู้อื่นให้ดำน้ำแบบสคูบาได้ด้วยทรัพยากรที่จำกัด ในปี 1963 เขาได้นำกลุ่มนักดำน้ำไปยังทะเลญี่ปุ่น และกลับ
มาอีก 2 ปีต่อมาเพื่อสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับการดำน้ำสคูบาที่ออกอากาศทางโทรทัศน์ของสหภาพโซเวียต ซึ่งนำ
โลกใต้น้ำไปสู่ภูมิภาคที่แทบไม่รู้จักสิ่งที่อยู่ใต้ผิวน้ำ ในปี 1965 ความทุ่มเทให้กับกีฬาของเขาทำให้โปโรตอฟ (Porotov)
ก่อตั้งสโมสรดำน้ำแบบสคูบาที่ชื่อว่า DIVE ซึ่งเป็นหนึ่งในสโมสรดำน้ำสคูบาแห่งแรกในรัสเซีย
ในปี 1969 เขาได้พัฒนาและสร้างตีนกบ Monofin ซึ่งมีชื่อเสียงมากที่สุด การเกิดขึ้นของตีนกบ Monofin ใน
แวดวงการดำน้ำฟรีไดวิ่งในช่วงต้นทศวรรษ 1970 นำไปสู่การทำลายสถิติโลกของการว่ายน้ำด้วยตีนกบทั้งหมด
ภายในสิ้นทศวรรษ เนื่องจากประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเมื่อใช้แทนตีนกบแบบธรรมดาที่มีสองข้าง
ทักษะของเขาในฐานะครูผู้สอนในการแข่งขันดำน้ำแบบสคูบาทำให้นักเรียนของเขาได้รับสถิติโลกมากมาย และในที่สุดเขาก็ได้รับมอบหมายให้ฝึกกองกำลังพิเศษใต้น้ำของกองทัพเรือโซเวียต
โปโรตอฟได้รับรางวัลมากมายจากผลงานการสอนของเขาในโซเวียตและในปี 1991 เขาและภรรยาได้ได้เป็น
ครูผู้สอนของสมาคม Handicapped Scuba Association (HAS) และเปิดโรงเรียนของตนเองที่ท่าเรือเซบาส
โตปอล (Sebastopol) ในทะเลดำ
เราพึ่งจะได้เริ่มต้น
การดำน้ำแบบสคูบายังคงก้าวกระโดด ด้วยอุปกรณ์ใหม่ ๆ และที่ล้ำสมัยที่ได้รับการออกแบบและใช้งานทุกปี
การปรับแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ทำให้หน้ากาก ตีนกบ และสน็อกเกอล์ของเราก้าวไปสู่จุดใหม่ ทำให้การดำน้ำ
แบบสคูบาและสน็อกเกอลิ่งสะดวกสบายยิ่งขึ้น สน็อกเกอล์มีวาล์วไล่อากาศ ตีนกบสามารถยืดหยุ่นหรือแยก
ส่วนได้ และหน้ากากทำจากกระจกนิรภัย ทำให้เราปลอดภัยที่ระดับความลึกมาก และยังผลิตได้ด้วยเลนส์
แบบสั่งตัด
ชุดดรายสูทได้รับการปรับปรุงใหม่อีกเมื่อไม่นานมานี้ ทำให้การดำน้ำในน้ำเย็นเป็นเรื่องง่าย แม้ว่านักดำน้ำจะ
มีชุดดรายสูทปลอม ๆ มาเป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่ไม่นานมานี้ชุดเหล่านี้ก็มีขายสำหรับคนทั่วไป หนึ่งในพัฒนา
การล่าสุดในการดำน้ำคือการประดิษฐ์ไฟ LED ซึ่งช่วยนักดำน้ำในการส่องสว่างในความมืดมิดของโลกใต้น้ำ
อุปกรณ์ใหม่ทั้งหมดนี้ช่วยให้เราดำน้ำได้มากขึ้น โดยใช้ชีวิตตามสิ่งที่นักดำน้ำแบบสคูบาชั้นยอดอย่างฌาคส์
คุสโต (Jacques Cousteau) ฝันถึงให้เราทำ ด้วยการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของอุปกรณ์ถ่ายภาพใต้น้ำ โลกใต้น้ำ
ที่เคยห่างไกลและน่ากลัวค่อย ๆ ปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ แต่แน่นอนว่าทุก ๆ ปีจะมีนักดำน้ำจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ
เข้าสู่สนามแห่งนี้ เนื่องจากปัจจุบันมีนักดำน้ำหลายล้านคนได้รับการรับรอง ร้านดำน้ำจึงเปิดมากขึ้นและมีการค้น
พบแหล่งดำน้ำใหม่ ๆ ชุมชนนักดำน้ำกำลังค้นพบมุมของท้องทะเลที่ไม่มีใครเคยแตะต้องไปทีละนิด
มหาสมุทรครอบคลุม 71% ของพื้นผิวโลก และมากกว่า 95% (ใช่ 95%!) ของโลกใต้น้ำยังไม่ได้ถูกสำรวจ สถิติที่ไม่น่าเชื่อเหล่านั้นรวมกับความต้องการความรู้ที่ไม่มีวันดับของเราจะนำผู้คนลึกลงไปในน่านน้ำของโลก
ต่อไป ซึ่งเราจะได้เรียนรู้มากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ ได๊พ์ที่เราทำ
ต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกีฬาดำน้ำแบบสคูบาไหม
หากคุณยังไม่ได้รับการรับรองสำหรับการดำน้ำแบบสคูบา ให้เริ่มหลักสูตรประกาศนียบัตร Open Water Diver
ออนไลน์วันนี้ การอ่านเกี่ยวกับการดำน้ำแบบสคูบานั้นน่าตื่นเต้นอย่างแน่นอน แต่จะเจ๋งกว่านั้นเมื่อคุณได้ทำจริง เมื่อคุณได้รับการรับรองเป็นนักดำน้ำแล้ว ลองดูหลักสูตรระดับที่สูงขึ้นของ PADI หรือเยี่ยมชม PADI Travel เพื่อดู
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานที่ดำน้ำ ศูนย์ดำน้ำ รีสอร์ทและเรือ Liveaboards ทั่วโลก
บล็อกนี้เขียนขึ้นโดยบริดเจ็ตเพียร์สัน (Bridget Pearson) และเผยแพร่ในนิตยสาร Diviac