Stel je eens voor, je maakt van je hobby je beroep… Hoeveel mensen kunnen dat nu echt zeggen? Ik deed dat echt met mijn stage als PADI Divemaster. Ik stapte in een wereld waarin de zee mijn kantoor werd. Ik ruilde mijn nette kantoorpak in voor een natpak. En daar heb ik geen spijt van! Het was een paspoort naar een minder gewoon leven.
Voorzichtig beginnen
Mijn eerste duikervaring was in Panama, waar ik mijn duikbrevet heb behaald met de PADI Open Water Diver-cursus. Je zou kunnen zeggen dat ik alles helemaal klopte. Lekker warm water, prachtig onderwaterleven en koralen in alle kleuren van de regenboog. De lat lag direct vrij hoog. Helaas woonde ik op plek met minder warm weer en helder water, hoewel ik er al snel achter kwam dat het daar niet minder exotisch is. Toen ik terug naar huis ging, in Noord-Ierland, zette ik mijn duikhobby voort in water van 9°C (48°F). Ik heb zeer zeker beide uiteinden van het spectrum ervaren! Thuis werd duiken voor mij echt een hobby, naast mijn fulltime baan in de marketing. Maar naarmate de dagen in de herfst korter werden en er steeds vaker duiken werden geannuleerd vanwege het slechte weer, begon ik te dromen over warmere streken.
En zo kwam ik erop om mijn stage voor Divemaster in Tenerife te gaan doen. Na een ware zoektocht kwam ik terecht op een Facebook-groep voor Divemaster-banen en -stagemogelijkheden over de hele wereld. In het begin was ik puur aan het kijken, en stelde ik me voor hoe het zou zijn om ooit op al die prachtige plekken te gaan duiken – maar nog niet meteen. Totdat ik tijdens een duik bij mijn plaatselijke duikclub bij toeval een dolfijn langs zag zwemmen, en bij mezelf dacht “wat als ik van baan ga veranderen?” En daarvoor bleek het moment aangebroken. Een paar maanden later had ik mijn leven bijeen, had mijn 9-5-baan opgezegd en dook met de leukste, interessantste mensen die ik ooit had ontmoet.
Bubbels en hobbels
Met een stageperiode van twee maanden had ik ruim de tijd om van alles te leren. Het meest extreme was hoe je omgaat met een duiker die onderwater moet overgeven, en ook aan de oppervlakte. Dat heb ik twee keer meegemaakt, ook zelf. Gewoon weer een ‘ervaring’ die je aan je lijstje kunt toevoegen toch? Mijn twee maanden in Tenerife zaten vol met plezier en leuke tijden maar bestonden voor mij ook voor best een groot deel uit oefenen en leren. Van een relatieve nieuweling met 17 duiken tot een zelfverzekerde en bekwame PADI Divemaster met bijna 100 duiken. Het duurde een tijdje om mijn eigen draai in de onderwaterwereld te vinden. Laten we zeggen dat mijn eerste pogingen tot goed uittrimmen of masker klaren er nogal onhandig aan toe gingen. Maar we komen onderwater allemaal van die hobbels tegen toch? (Als je wilt oefenen met masker klaren, bekijk dan deze video). Nu voel ik me als een vis in het water, dankzij enkele geweldige en zeer geduldige mentors/instructeurs, zonder wie ik nooit mijn Divemaster-brevet zou hebben kunnen halen.
Door de chaos heen lachen
Een van de beste lessen die ik heb geleerd was om even de tijd te nemen en plezier te beleven aan mijn werkduiken. In het begin maakte ik me overal druk over. Een cursist die veel te snel opsteeg, iemand die binnen 15 minuten door zijn lucht heen was, mijn duikers die met de verkeerde groep mee zwommen toen de twee groepen elkaar in het water tegenkwamen. Met al deze dingen kreeg ik ten minste een keer in mijn eerste week te maken. Ik moest leren om even rustig adem te halen, kalm te reageren en een momentje te nemen om op mezelf te vertrouwen en mezelf eraan te herinneren hoe geweldig mijn baan is. En ook om het onverwachte te verwachten en je door de chaos heen te lachen. De zee heeft gevoel voor humor en ik ben er deel van.
De Zee Behouden
De duikbranche en de duikgemeenschap gaan hand-in-hand samen en als Divemaster voelde ik me verantwoordelijk om bij te dragen aan het beschermen van de zee. Het gaat niet alleen over het zelf verkennen van de zee maar ook om het behouden van al die pracht die zich onder het wateroppervlak bevindt. Iemand een slapende engelhaai kunnen laten zien, en zien hoe iemands ogen dan twinkelen in het duikmasker. Ik heb er geen woorden voor hoeveel voldoening mij dat als duikgids geeft. Hoe mooi zou het zijn als we elke duiker enthousiast zouden kunnen maken om ambassadeur voor de zee te worden, en een stem te geven de zee te beschermen? Elke klant die ik op een duik meeneem, is weer iemand van wie ik weet dat die zich uitspreekt als het aankomt op het beschermen van de wereldzeeën.
Als het nu is, wanneer dan?
Aan degenen die graag op avontuur willen gaan en de onderwaterwereld willen ontdekken, is mijn PADI Divemaster-verhaal een uitnodiging. Als je nog niet zeker weet hoe het voor een vrouw in de duikwereld is, dan zeg ik je nu: twijfel niet. Je zal trendsetter zijn voor andere vrouwen en dat is een geweldige positie. Om aan te geven: ik ben niet al te groot maar aan het eind van mijn stage kon ik net zoveel tillen als elke andere instructeur in het duikcentrum, en vaak met wat meer elegantie! Of je nu een doorgewinterde duiker bent of er nog over aan het nadenken bent je eerste duik te gaan doen, vertrouw me als ik je zeg dat je er geen spijt van zult krijgen. Zoek een stageplek voor je PADI Divemaster, meld je aan en je mag me later een bedankje sturen. Al die fantastische mensen die je gaat ontmoeten, het mooie leven dat je tegemoet gaat, en de persoon die je wordt. Al die dingen liggen op je te wachten, in die buitengewoon mooie wereld die zich onder het wateroppervlak bevindt. Voor mij is de volgende stap dat ik in Australië de cursus PADI Open Water Scuba Instructor ga volgen. En daarna, wie weet waar ik nog terecht kom. Met mijn PADI-brevetten kan ik over de hele wereld terecht. Kom maar op.
Meer over dit onderwerp
- Van een busritje naar Divemaster: Een onverwacht duikliefdesverhaal
- Zo is het om als vrouw Divemaster te zijn
- Vrouwelijke PADI Pro’s veranderen het gezicht van de duiksector