Een PADI® Freediver Instructor, Advanced Open Water Diver en oprichter van Black Mermaid Foundation – een organisatie die kinderen uit gemeenschappen die dicht bij de zee wonen in contact brengt met de zee. Zandile strijdt tegen negatieve culturele verhalen over zwarte mensen en hun relatie met de zee, en ondersteunt jongeren uit Zuid-Afrika bij het ontwikkelen van een persoonlijke verbinding met bescherming van het land.
Waarom heb je Black Mermaid Foundation opgericht en wat hoopte je te bereiken?
Ik heb Black Mermaid Foundation opgericht als antwoord op de realisatie van hoe niet-divers interactie met de zee was – professioneel en recreatief. Tijdens zoveel gelegenheden was ik de enige persoon van kleur op de boot, en wist ik dat we een manier moesten vinden om de zee meer toegankelijk te maken. De jongere generaties moeten zichzelf vertegenwoordigd voelen in aan de zee gerelateerde posities zodat ze daarvan kunnen dromen.
Ik heb de Black Mermaid Foundation opgericht om jonge zwarte Zuid-Afrikanen te helpen inzien dat niet iedereen ervan hoeft te dromen om arts of advocaat te worden. Ze kunnen ook dromen van een toekomst in bescherming van de zee. Waarom? Omdat we alleen samen, met elkaar, de zee kunnen beschermen. Als we kijken naar Zuid-Afrikaanse demografie, dan zie je al snel hoe belangrijk diversiteit is als het gaat om grote gevolgen voor behoud van de zee.
Hoeveel kinderen heb je tot nu toe kunnen bereiken?
Op dit moment werken we met eigen geld in een gemeenschap met de naam Langa, in Kaapstad. In het eerste jaar was het doel om 32 leerlingen te bereiken en we hebben ons doel nu voor de helft bereikt. De volgende helft moet in augustus zijn bereikt. Volgend jaar verdubbelen we de doelen. Ik heb ook meer dan 300 leerlingen via lezingen op scholen bereikt. De belangrijkste impact voor mij is het veranderen van hun perspectief op de zee geweest. Van ‘dat ding daar’ is het geworden ‘een levend waterlichaam daar, waar ook ik deel van kan uitmaken’.
Zijn er herinneringen aan vorige excursies naar de zee die er voor jou uit springen?
Ik herinner me de tweede groep leerlingen die ik mee de zee op nam, twee meisjes en twee jongens. In het water werd het kleine meisje ineens gevat door een enorme angst. Ze liet de boei los en kneep heel ferm in mijn hand en klom bovenop me. Toen ik haar aankeek wist ik één ding zeker: die menselijke aanraking is alles, en het feit dat ik in staat ben om ruimte voor haar te houden op deze reis, zou alles betekenen. Ik verzekerde haar dat er niets zou gebeuren, en dat ik haar hand zou blijven vasthouden. Ze keek me met grote ogen aan, knikte en zei ‘Dat is goed’. En toen konden we samen verder. Ze ging heel snel een keer kopje onder en keek me opnieuw aan, en daarna deed ze het nog een keer, iets langer, en vervolgens was ze over haar angst heen.
Een paar minuten later kwam haar hoofd weer boven water, en haar glimlach en haar ontspannen gezicht spraken boekdelen. Ze zei ‘dat was een zeester daar onderwater, toch? Had je die gezien? ‘ Ik vroeg haar of ze me de zeester wilde laten zien en toen ze dat deed, realiseerde ik me dat we waren begonnen aan een transformatie. Ze vertrouwde erop dat ze veilig was, veilig genoeg om verder te gaan ontdekken. Voor dat soort momenten doe ik het.
Heb je advies voor anderen die in hun gemeenschap bewustzijn willen kweken en verandering in gang willen zetten?
Doe het, je hebt geen toestemming van andere mensen nodig. Je hebt geen sponsors of andere dingen nodig. Ga gewoon van start, doe wat je graag wil doen, spreek met de mensen om je heen, in je gemeenschap, met je duikers en thuis. Als we wachten totdat X klaar is om met Y te beginnen, dan kunnen we altijd blijven wachten. Maar als we gewoon beginnen op de plek waar we zijn, dan komt de rest naar ons toe.
