In het dagelijks leven gebruiken we vaak het gezegde “waar een wil is, is een weg”. Het wordt gebruikt om aan te geven dat wanneer je iets wil bereiken, je dat kan bereiken ook al denk je dat het onmogelijk is. Voor mensen met een aangeboren afwijking of een door ziekte of ongeluk opgelopen beperking, horen het overwinnen van uitdagende situaties tot de dagelijkse praktijk.

Nieuwe manieren aanleren om taken uit te voeren wordt standaard om verder te kunnen met hun leven. Dit is ook het geval bij deelname aan fysieke activiteiten en sporten. Mensen met een beperking willen hun lichaam en geest in goede vorm en gezond houden en toegang houden tot de therapeutische voordelen die lichamelijke oefening kan geven. Duiken geeft niet alleen toegang tot de onderwaterwereld, het maakt ook de weg vrij voor meerdere voordelen die het leven van mensen met een beperking kan verrijken. 

Rhia Weinhaus is PADI Instructor en woont in de Verenigde Staten. Ze heeft haar zakenpartner Kevin Pannell via een duikgroep van gewonde oorlogsveteranen ontmoet, genaamd Valhalla Dive Group. Het programma voorziet in duikbrevet voor mensen met een amputatie, met verlamming aan de onderste ledematen, meervoudige verlammingen, en oorlogsveteranen met PTSS. Kevin is in de oorlog met Irak zijn beide benen verloren en voor hem is duiken een vorm van escapisme. Het water maakt voor hem al het overige goed; hij leeft al 30 jaar met tweevoudige amputaties. 

Rhia vertelt: “Kevin en ik realiseerden ons dat er voor gewonde oorlogsveteranen niet veel reguliere mogelijkheden waren om te duiken. Daarom zijn we een op oorlogsveteranen gerichte duikclub begonnen, de Mouthbreathers genaamd. We bieden lokale duiken en sociale evenementen voor duikende veteranen en hun buddy’s.” 

We vinden de therapeutische voordelen van neutraal drijfvermogen verbazingwekkend. Het geeft niet alleen meer mobiliteit maar het zorgt ook voor aanzienlijke vermindering van pijn. Voor mensen die al langere tijd pijn lijden werkt deze verlichting verkwikkend en geeft een gevoel van euforie dat ze nergens anders zo zouden beleven.

Ze voegt er nog aan toe: “Werken in het PADI Adaptive Support Diver-programma is een van de meest spannende en stimulerende dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan. En samenwerken met Kevin is voor mij een levensveranderende ervaring geweest. Toen hij begon met duiken, had hij nog geen duikprotheses. Hij dook alleen met zijn armen. Nu heeft Kevin, met de genoemde duikprothese, zijn PADI Advanced Open Water Diver en PADI Rescue Diver-brevet. Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel voordelen duiken mensen met een beperkte mobiliteit en chronische pijn geeft.

Elke dag hebben we met mensen te maken met het stempel handicap. Sommige hebben fysieke beperkingen, bij andere is de beperking niet aan het lichaam te zien maar elke beperking is uniek en heeft eigen uitdagingen om te overwinnen. 

PADI Open Water Diver Luke Menasco is geboren met Cerebral Palsy, een spastische verlamming. Hij houdt er een zeer actieve levensstijl op na. Naast duiken kun je hem ook skiënd in de sneeuw aantreffen, en hij doet aan kajakken, fietsen (op een trike of tandem), zwemmen, en sinds kort ook aan aangepast surfen. In het dagelijks leven heeft zijn spasme alleen echt gevolgen voor zijn balans en vermogen om lange afstanden te lopen. Hij is goed in staat normaal te functioneren bij activiteiten zoals aankleden, eten, werken, autorijden, echtgenoot zijn, en vader zijn van een 6-jarige.

Luke vertelt: “Toen ik leerde duiken waren er een paar vaardigheden in het zwembad waar ik moeite mee had maar met wat oefening en enkele alternatieve oplossingen kon ik ze toch onder de knie krijgen. Lopen en in balans blijven met een duikpak aan en volle bepakking op mijn rug is voor de grootste uitdaging, omdat ik moeite heb met mijn evenwicht. Als ik vanaf een boot te water ga, moet ik dat met een rol achterwaarts doen. Voor mij geen schredesprong! En bij een duik vanaf de kant krijg ik gelukkig hulp, dan trek ik mijn duikuitrusting in het water aan. Mijn vrouw is Divemasteren heeft veel duikervaring. Ik ben bij mijn duikbuddy dus altijd in goede handen.”

Hij concludeert: “Mijn PADI duikbrevet behalen was een van mijn grootste prestaties met mijn spastische verlamming. Het is iets waar ik heel trots op ben. Ik zou het geweldig vinden als andere mensen met Cerebral Palsy dit lezen en het als motivatie gebruiken om ze te helpen realiseren dat duiken ook voor hen mogelijk kan zijn.”

Over de hele wereld zijn er organisaties en personen die zich inzetten om duiken voor iedereen mogelijk te maken, ongeacht hun vermogen. In november 2017 heeft PADI een nieuwe specialty uitgebracht op Pro-niveau: DE PADI-SPECIALTYCURSUS AANGEPASTE TECHNIEKEN. In dit programma krijgen PADI-professionals en duikers extra hulpmiddelen aangereikt om cursisten met verschillende bekwaamheden te laten voldoen aan de uitvoeringsvereisten. De PADI-specialty Aangepaste Technieken stelt geen nieuwe set aan normen voor bestaande PADI-programma’s. Instructeurs en duikers leren in plaats daarvan hoe je met eenvoudige wijziging in technieken veel duikers aan de uitvoeringsvereisten kan laten voldoen, zodat zij hun PADI-brevet behalen.

PADI IDC Staff Instructor Syed Abd Rahman is lid van de adviesgroep van PADI die heeft geholpen bij het opzetten van de specialty PADI Adaptive Techniques, licht toe hoe elke PADI Pro baat kan hebben van het aanleren van aangepaste technieken.

“We ontwikkelen in de loop van de tijd vaak vaste manieren van lesgeven, en de specialty Aangepaste Technieken helpt je om de richtlijnen in een heel nieuw licht te zien. In de cursus leer je om je aan te passen aan de cursist, terwijl je nog steeds de lijn van uitvoeringsvereisten volgt met een uitbreiding van de gereedschapskist voor de instructeur, die je voor alle cursisten toe zou kunnen passen. Bijvoorbeeld: als je leert hoe iemand die verlamd is aan de onderste ledematen de beheerste zwemmende noodopstijging (CESA) goed kan uitvoeren, dan helpt het om die vaardigheid bij alle duikers bij te brengen.

Syed is ook de oprichter en directeur van Kids Scuba en de ambassadeur voor Diveheart in Maleisië, de non-profitorganisatie voor duikers met een beperking. “Ik heb ervaren dat er twee algemene misvattingen zijn, namelijk dat je meer wettelijke verantwoordelijkheden hebt als je lesgeeft aan mensen met een beperking, en dat er voor duikcentra geen businesscase is om dit soort cursussen te geven”, aldus Syed.  “De wettelijke verantwoordelijkheid verandert niet; je hebt altijd een zorgplicht.”

Volgens de Wereld Gezondheidsraad zijn er een miljard mensen op de wereld die met een vorm van beperking te maken hebben. Daarom is het waarschijnlijk dat de meeste PADI Pro’s al met mensen werken die baat kunnen hebben bij aangepaste technieken; ze realiseren zich dat alleen niet.

Ook mensen met een meer doorsnee bekwaamheid leren niet allemaal op dezelfde manier. Elke duiker is uniek. De een heeft moeite om bepaalde vaardigheden onder de knie te krijgen en de ander niet. De PADI-specialty Aangepaste Technieken helpt Pro’s te kijken naar een PADI-richtlijn en de flexibiliteit in te zien die daar al voor bestaat. Ze leren om makkelijk technieken door te voeren en de kracht van hun cursisten aan te wenden en ieder te helpen hun unieke uitdagingen te overwinnen.

Bob Taradash, Executive Director of Patriots For Disabled Divers (PFDD),  is PADI Master Scuba Diver Trainer en Adaptive Instructor, en is toegewijd aan het helpen van oorlogsveteranen met een beperking om weer zelfvertrouwen op te doen en mentale en fysieke problemen door middel van de helende kracht van duiken te overwinnen.  

PFDD is een charitatieve instelling voor en geïnspireerd door oorlogsveteranen met een beperking. Hij vertelt: “We zijn een groep duikers die zich inzetten om plezier en therapeutische voordelen te geven aan oorlogsveteranen met een beperking. To nu toe hebben we ruim 750 mannen en vrouwen de ervaring van vrijheid in de onderwaterwereld bijgebracht.

“Duiken schept een unieke omgeving met veel therapeutische effecten die boven water niet kunnen worden gerealiseerd. Vooral de gewichtloosheid van het onder water zijn kan fysieke pijn verlichten. En door een duikbrevet te behalen kan iemand met een beperking helpen over meer zelfvertrouwen en -beheersing te beschikken, en geeft een gevoel iets te hebben bereikt. Als ik onder water kan ademhalen, wat zou ik dan nog meer kunnen? Onze duikers vertellen ons ook dat de mentale voordelen van duiken en door de stilte die je onder water ervaart, ze de kans hebben zich volledig op hun ademhaling te concentreren.”

“PFDD is het netwerk van 14 samenwerkende duikcentra in de Verenigde Staten die onze oorlogsveteranen met een beperking opleiden. Het zijn alle PADI Five Star-centra met instructeurs die speciaal zijn opgeleid om les te geven aan duikers met een beperking. Ze werken met elke cursist aan het bepalen of er speciale behoeften zijn en geven de training die nodig is om PADI Open Water Diver te worden.”

Een onderzoek door de Universiteit Johns Hopkins uit 2011 wees uit dat “oorlogsveteranen met een verwonding aan de ruggengraat die een vierdaagse cursus voor een duikbrevet hebben gevolgd, lieten significante verbeteringen in de spierbewegingen zien, verhoogde gevoeligheid voor lichte aanraking en prikjes in de benen, en grote vermindering van symptomen van posttraumatisch stresssyndroom (PTSS)”  

Hoewel het overwinnen van een fysieke uitdaging zeer de moeite waard is, is het ook zeer belangrijk te begrijpen en te respecteren wat jouw eigen persoonlijke beperkingen zijn als het om duikveiligheid gaat. 

De Franse duiker Nael begon met duiken toen ze tien jaar oud was, en werd uiteindelijk PADI Rescue Diver. Ze is geboren met bilateraal heupdysplasie en hypermobiliteit van gewrichten. Dit betekent feitelijk dat haar heupen plat zijn en dat ze haar knieën en ellebogen tot meer dan een hoek van 180° kan buigen. Ze lijdt ook aan het syndroom van Raynaud, wat gevolgen heeft voor de hypermobiliteit in haar handen. 

Duiken voor Nael moeten weken tevoren worden gepland. Ze legt uit: “Ongeveer twee tot drie weken voordat ik ga duiken, moet ik stoppen met mijn medicatie want die werkt niet samen met duiken en kan bijwerkingen veroorzaken.”

“Tijdens de duik gebruiken we speciale handsignalen die diverse niveaus aangeven van hoe koud ik het heb.  Niveau één is ‘ik heb het koud’, niveau twee is ‘mijn vingers worden gevoelloos, kunnen we langzaam opstijgen’ en niveau drie is ‘ik moet snel terug naar de oppervlakte’. Hierdoor wordt onderwatercommunicatie met mijn duikbuddy’s heel belangrijk. 

Klaar om betrokken te raken?

Het is duidelijk dat duiken talrijke voordelen heeft laten zien als sociale en fysieke rehabilitatie voor personen met een beperking, waardoor ze in staat waren om te interacteren in een bijna gewichtloze toestand, waarbij veel mensen het gevoel kregen dat de normale obstakels en restricties waar ze boven water last van hebben, onder water verdwijnen zodra ze de juiste training en uitrusting hebben gehad.

In een wereld waarin alles mogelijk is, vinden mensen met een beperking over de hele wereld manieren om hun doelen te bereiken en om alle voordelen te benutten die de onderwaterwereld te geven heeft. Het gaat er niet om wat je niet kan, maar om WAT JE WEL KAN! Geef niet op, blijf geloven in mogelijkheden. Duiken is voor iedereen!”

 

Ga naar padi.com om meer te weten te komen over de cursusPADI Adaptive Techniques voor PADI Professionals en de specialty  PADI Adaptive Support Diver voor duikers.

Meer over dit onderwerp:

En luister naar seizoen 2, aflevering 5 van PADI’s Dive Stories Podcast met aangepaste technieken-duiker en PADI AmbassaDiver Cody Unser!


Share This