Een belangrijke reden waarom mensen van duiken houden, is ongetwijfeld de mogelijkheid om fantastisch zeeleven tegen te komen. Van gigantische walvishaaien op de Malediven tot kleine dwergzeepaardjes in Indonesië: het is indrukwekkend en onvergetelijk om de verbazingwekkende zeedieren van dichtbij mee te maken. Deze ervaring wint het van het bekijken van foto’s.
Het zijn deze buitengewone momenten die duikers (en veel niet-duikers) verwonderen en bij blijven. Daarom delen we enkele van de meest ongelooflijke ontmoetingen van onze duikers met de onderwaterwereld die plaatsvinden wanneer je geniet van #LiveUnfiltered.
Laten we je verrassen!
Eric en Sonja: Bultrugwalvissen
“Er zijn momenten in je leven die je maar moeilijk kunt beschrijven. Ze zijn zo anders dan al het andere dat je beleeft dat je achterblijft met een overweldigend, emotioneel en verbluft gevoel. Die momenten zijn niet in woorden of in een foto te vatten en groter dan gewoon een fysieke ontmoeting.
Onlangs zijn we naar Moorea geweest, een reis waar ik al jaren van droomde, omdat het een van die weinige plekken in de wereld is waar je kunt zwemmen met majestueuze bultruggen.
We hadden een privéreis geboekt bij Moorea Ocean Adventures, een team van mariene biologen en een ervaren bemanning die echt de focus leggen op respect voor het onderwaterleven. We zagen drie volwassen walvissen die naast elkaar zwommen, wolken uitbliezen en hun prachtige staartvinnen lieten zien. Maar waar we nooit op hadden durven hopen gebeurde daarna. Onze kapitein hoorde van een andere boot dat er nog vier walvissen in tegengestelde richting van die drie aan kwamen zwemmen. Hij zei dat er een kans was dat we ze op een bepaald punt alle zeven zouden kunnen zien, dus begonnen we ons voor te bereiden.
Een paar minuten later sprongen we in de diepblauwe zee en zwommen zo’n 200 meter. Toen kwam er een walvis vanuit de diepte omhoog, gevolgd door nog twee. En daarna volgden er nog vier. Ze bleven net onder ons drijven. Het was de meest epische ontmoeting met onderwaterleven die we ons ooit hadden kunnen voorstellen.”
Bekijk PADI Travel’s French Polynesia Dive Guide hier.
Leila: Walvishaai
“Koh Tao is voor duikers niet echt een heel onbekende plek, maar voor ons was de grootste aantrekkingskracht – nog afgezien van het heerlijk warme water – de mogelijkheid om walvishaaien te zien.
Elke dag tijdens de duiken waarschuwden de duikgidsen ons niet te verwachten dat we de “grote gestipte vis” zouden zien! Op een ochtend klommen we na een prachtige duik weer aan boord en hoorden we vanaf andere boten ineens roepen: haai! We gingen zo snel mogelijk met de boot richting de stek waar een wrak ligt, want de kapitein had via de marifoon gehoord dat de grote gestipte vis (walvishaai) daar was gesignaleerd. We koppelden een nieuwe duikfles aan en trokken onze duikuitrusting aan. Nadat we de buddycheck hadden gedaan, was de spanning voelbaar. Een mengeling van opgewondenheid en zorg dat we te laat zouden zijn. Toen we bij de duikstek aankwamen zagen we andere duikers boven komen – geen goed teken – en toen we te water gingen zeiden zij dat hij weg was. Mijn hart stond stil totdat een divemaster ineens riep: Hij is hier! We daalden af, en tussen de chaos van bellen zag ik hem, de walvishaai. Vijf meter lang. De bewegingen van dit dier door het water zijn niet bedreigend, eerder hypnotiserend. Ik kreeg tranen in mijn ogen en realiseerde me ineens hoe belangrijk duiken voor me is. Zonder mijn duikervaring had ik deze connectie met de natuur nooit kunnen beleven. We brachten twintig minuten in de nabijheid van de walvishaai door, en toen zei hij ons vaarwel. Ik ben oprecht dankbaar maar was wel mijn camera vergeten! Maar het is goed. Ik weet dat ik dit nooit zal vergeten.”
Door @reira_l15
Marina: Wrakduiken
“Toen ik hoorde dat er op de bodem van de Rode Zee bij Aqaba een groot vliegtuigwrak ligt, besloot ik meteen dat ik daar naartoe wilde. Het vliegtuig was onbeschadigd, dus het was mogelijk om het wrak binnen te gaan en er doorheen te zwemmen. Zelfs de stoelen zitten nog in het vliegtuig. Toen ik door het vliegtuig zwom, zat het vol met onderwaterleven. Er zaten zelfs skeletten van dieren in de cockpit en de wc. Het was echt een fantastische ervaring om die duik te maken.”
Lees hier meer over hoe wrakduiker te worden.
Tom: Hamerhaaien
“Op die heldere dag in maart vertrokken we ’s ochtends uit de haven van het eiland San Cristobal, een van de drie onbewoonde eilanden van de Galapagos-archipel. We voeren richting Leon Dormido, of Kicker Rock, een 150 meter hoge kegelberg van lava, die bestaat uit vulkanische as die boven de zeebodem uitrijst. De duikstek bestaat uit een kanaal dat twee delen van de berg verdeelt; er staat sterke stroming.
Toen we te water gingen in het verrassend koude water, werd ik omringd door de levendige scholen vissen, prachtige gorgonen. Af en toe lieten witpunthaaien, zwartpunthaaien, Galapogos-haaien, en hamerhaaien zich zien voordat ze weer in het diepe blauw verdwenen.
We lieten ons met de stroming mee door het kanaal drijven toen er ineens een enorme school geschulpte hamerhaaien langzaam en gracieus zwemmend vanuit de blauwe horizon te voorschijn kwamen, in de richting waarin wij zwommen. Het was ontzagwekkend om deze pracht aan toproofdieren in die omvang te mogen aanschouwen. Mijn mond viel open (in ieder geval meer open dan normaal) en ik voelde de adrenaline in mijn lijf.
Na de duik kwam ik in vervoering weer aan de oppervlakte, dankbaar dat ik getuige was geweest van een van de grote migraties in onze zeeën. Tot op heden is deze ervaring van duiken met migrerende hamerhaaien mijn meest geliefde herinnering onderwater en een van de prachtigste momenten in mijn leven die ik heb mogen meemaken. Het was ongelooflijk om die overvloed aan onderwaterleven te mogen aanschouwen, onder de goede begeleiding van ambassadeurs voor de zee in de Galapagos.”
Door @tom_condon_
Ontdek hier de top-5 aan plekken voor duiken met hamerhaaien.
Janie: Dolfijnen
“We voeren met een groep van vijf mensen op een zodiac, zonder echte verwachtingen, en zaten lekker in het zonnetje en een zeebriesje in onze duikpakken op te warmen. Maar nog geen dolfijn gezien.
Een paar minuten voordat we terug zouden keren, zagen we ineens een vinnetje aan de horizon! Ik kon het eerst niet geloven. Het was voor mij de eerste keer dat ik een dolfijn zag!
Met alleen onze vinnen, masker en snorkel op sprongen we te water om het dier te bekijken. Een hele school van 10 tot 12 prachtige dolfijnen kwam nieuwsgierig naar ons toe zwemmen en ons bekijken!
Voorzichtig lagen wij ze in het water te bekijken (* raak nooit het onderwaterleven aan!!*).
Het was bijna onwerkelijk. Een nieuwsgierige dolfijn kwam een paar meter onder mij zwemmen met zijn buik omhoog. Ze bleven rondom ons zwemmen en het leek alsof ze aan het spelen waren! Ik kon hun geluiden horen, het leek alsof ze aan het zingen waren. Plotseling kwam er een op mij af en begon rondjes om me heen te draaien, en me van dichtbij geïnteresseerd op te nemen. Op dat moment keken we elkaar aan. Ik kan niet met woorden beschrijven hoe die verbinding voelde. Ik bewoog me niet; ik filmde alleen maar dat moment en genoot van deze bevoorrechte ontmoeting.”
oor @indianajayne_
Bekijk hier de 10 beste plekken om te zwemmen en duiken met dolfijnen.
James: Manta’s
“Ik hou van duiken door het gevoel wat ik onder water heb.. Maar wat me echt steeds weer aantrekt, zijn de ontmoetingen met het zeeleven. En voor mij geldt hoe groter hoe beter. Zeker weten! Roggen worden niet groter dan manta’s. Daarom waren enkele ontmoetingen met hen tijdens een liveaboard op de Malediven een absoluut hoogtepunt van de reis. Snorkelen naast manta’s die zich voeden boven een rifrand was geweldig. Het was echter zeer vermoeiend om door de branding te zwemmen. Je moest heel voorzichtig zijn om de roggen niet per ongeluk lastig te vallen door een respectvolle afstand te bewaren en te anticiperen op hun bewegingen.
Stel je een duik voor waarbij je gewoon beloond wordt zonder je in te spannen.
Na een zeer smakelijke maaltijd zagen we met z’n zessen de zon in de zee zakken. Daarna maakten we ons klaar en gleden we het warme water van de Indische Oceaan in. We doken 15 meter naar beneden aan een lijn, controleerden of we niets zouden verstoren en knielden neer in het zachte zand. Toen deden we de lampen aan en wachtten. Het plan was eenvoudig: licht trekt plankton aan en plankton trekt manta’s aan. Een voor een kwamen ze het licht verkennen en een lichte maaltijd pakken. Ze voerden een sierlijk onderwaterballet uit om de kleine organismen, aangetrokken door onze duiklampen, op te zuigen. Te midden van alle achterwaartse rollen en krappe bochten zwommen de roggen rondjes rond en over de duikers die hen in de gaten hielden. De hele ontmoeting vond plaats op de voorwaarden van de manta’s, en we hadden het voorrecht te zien hoe ze zich voedden. Daarbij moesten we af en toe opzij leunen om niet in het gezicht geraakt te worden door een vleugel of staart. Toen de lucht opraakte, stegen we rustig op en maakten we onze veiligheidsstop. Eenmaal boven was de afgunst op de gezichten te lezen van de gasten die van deze duik hadden afgezien.
Veel van mijn mooiste ontmoetingen met de zee en die van mijn vrienden zijn te danken aan puur geluk. Ik wilde een moment met je delen dat elke duiker waarschijnlijk meemaakt. Elke getrainde duiker had deze duik kunnen maken en de magie kunnen ervaren. En elke duiker die deze duik probeert, heeft een goede kans om net zo’n duik of zelfs een nog betere te maken. Ik ben altijd verrast door duikers die nog nooit ’s nachts hebben gedoken. Er is ’s nachts een hele andere wereld te ontdekken dan overdag met omgevingslicht. En het hoeft geen uitdagende duik te zijn om toch bijzonder de moeite waard te zijn.”
Door @wilderness_jim
Bekijk hier de beste locaties om met manta’s te duiken.
Sarah: Duivelsroggen
“Toen ik mijn gezicht in het kristalheldere water voor de kust van Baja California Sur stak, kon ik mijn ogen nauwelijks geloven. Een enorme school duivelsroggen cirkelde sierlijk om me heen. Hun gestroomlijnde lichamen waren een indrukwekkend gezicht. De roggen bewogen in perfecte harmonie, als een school vissen, maar dan op grotere schaal.
Hun zachte, bijna hypnotiserende bewegingen boeiden me. Ik voelde mijn hartslag vertragen toen ik naar grotere diepte dook. Ik was verbaasd hoeveel roggen er waren. En toen ik (rustig) naar beneden dook om ze beter te bekijken, leken ze me te verwelkomen in hun school.
Terug aan de oppervlakte voelde ik me met elke ademhaling meer verbonden met deze indrukwekkende onderwaterwereld. Ik keek met verbazing toe hoe de roggen salto’s maakten, dansten en door het water gleden. Dit waarbij hun vleugeltoppen in een synchroon en ritmisch patroon bewogen. Het was alsof ze speciaal voor mij een show opvoerden.
Hoe langer ik bij hen bleef, hoe meer ik een gevoel van rust en sereniteit kreeg. Tussen deze roggen zijn was een nederige ervaring en ik wist dat ik dat moment nooit zou vergeten. Toen ik uit het water kwam, besefte ik dat deze wezens niet alleen mooi zijn, maar ook een bewijs van het belang van de bescherming van de zee. Het herinnerde ons eraan dat we deze dieren en hun habitat moeten beschermen, zodat ze kunnen blijven gedijen in onze zee.”
Door @everymileblog
Heb je ongelooflijke ontmoetingen gehad met zeedieren die je met ons wilt delen? We horen het graag!
Je kunt ook vrienden en familie die niet duiken alles vertellen over de #LiveUnfiltered-levenswijze en de voordelen van leren duiken. En als ze klaar zijn om te leren duiken, schrijf ze dan in voor de PADI Open Water Diver-cursus.
